کاربرد روش رگرسیون لجستیک در پهنه بندی خطر وقوع ناپایداری های دامنه ای در جاده های کوهستانی (محدوده مورد مطالعه : تنگه دره دیز)

وقوع ناپایداری های دامنه ای در محورها و راه های ارتباطی به خصوص در مناطق کوهستانی، از جمله مواردی است که هر ساله خسارت های زیادی را به راه های مواصلاتی کشور وارد می سازد. در برخی موارد، وقوع این نوع از مخاطرات طبیعی در گردنه ها و تنگه هایی با شیب تندتر و جاده هایی با انحنای بیشتر، نظیر تنگه دره دیز و گردنه ننم وار استان آذربایجان شرقی، منجر به مرگ مسافران می گردد؛ بنابراین شناسایی ویژگی های طبیعی مناطقی که جهت اجرای پروژه های عمرانی اعم از احداث جاده و سایر راه های ارتباطی نظیر خطوطِ راه آهن، سدهای آبی و... گزینش می گردند و تعیین میزان استعداد آنها جهت وقوع ناپایداری های دامنه ای  بسیار با اهمیت می باشد. در این مقاله با استفاده از روش رگرسیون لجستیک به پهنه بندی و شناسایی مناطق مستعد وقوعِ این نوع از حرکات دامنه ای در محدوده مورد مطالعه اقدام شد. برای این مطالعه از تصویر ماهواره لندست 8 سنجنده oli-tirs استفاده شد و فاکتورهای مؤثر در وقوع ناپایداری های دامنه ای (شیب، جهت شیب، لیتولوژی، کاربری زمین، فاصله از گسل، فاصله از رودخانه، فاصله از جاده، طبقات ارتفاعی) در محیط  gisبررسی و از میان آنها مهم ترین فاکتور مشخص گردید. سپس بر لایه پراکنش  ناپایداری های دامنه ای انطباق داده شد، به این ترتیب  نقشه پهنه بندی خطر وقوع ناپایداری های دامنه ای در نرم افزار ادریسی تولید گردید؛ پس از آن نقشه پیش بینی احتمال وقوع ناپایداری های محدوده به پنج گروه  با درجه حساسیت بسیار پایین، پایین، متوسط، بالا، بسیار بالا تقسیم شد.